کم شد زجمع خسته دلان یار دیگری

او هم مانند بسیاری دیگر که قرنها علویان چشم بر نوک قلم ایشان می دوختند تا کلام مولایشان را از آن بخوانند رفت.

رفتنی با شکوه و چه زیباست که انسان رفتنش اینچنین باشد.

نمی دانم او با دلها چه کرده بود اما به خوبی تنها مرتبه ای که او را در دفتر ساده اش درک کردم به یاد دارم. گویی قصد سفر داشت. به راستی که او به مولایمان امام علی علیه السلام به خوبی اقتدا کرده بود و هر لحظه آماده سفر بود.

گمان نمی کنم کسی تصویری از ایشان به خاطر داشته باشد که ترس در آن راه یافته باشد.

آن روز در اوج ........ بچه های ما در دانشگاه بود اما چه دلنشین نوایی داشت.